Karol Wojtyła (Jan Paweł II)

Urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, zmarł 2 kwietnia 2005 roku w Watykanie. Był poetą, autorem dzieł filozoficznych, teologiem, papieżem kościoła katolickiego. Szkołę podstawową i gimnazjum ukończył w Wadowicach, następnie po śmierci matki (która zmarła w wieku 45 lat) przenieśli się wraz z ojcem do Krakowa.

W 1938r roku Karol Wojtyła rozpoczął studia polonistyczne, na Uniwersytecie Jagiellońskim, niestety wybuch II wojny światowej przerwał mu możliwości kształcenia. W czasie wojny Wojtyła pracował w kamieniołomach, a w 1942 roku wstąpił do konspiracyjnego seminarium duchownego. Podczas pobytu w Krakowie działał w Teatrze Rapsodycznym.

W 1946 roku Karol Wojtyła przyjął święcenia  kapłańskie, jednak jeszcze do 1948 roku kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie w Rzymie, tam otrzymał stopień doktora teologii. Karol Wojtyła wykładał na Wydziale Teologicznym UJ, Wydziale Filozoficznym i na Katedrze Etyki KUL-u, w 1958 roku otrzymał święcenia biskupie (był najmłodszym członkiem Episkopatu  Polski), następnie w 1963 roku arcybiskupie, a w1967 roku został mianowany kardynałem.

Karol Wojtyła wspólnie ze Stefanem Wyszyńskim uczestniczył w październiku 1962 roku w II Soborze Watykańskim. Podczas obrad był jednym z najaktywniejszych biskupów polskich, co zwróciło na niego uwagę i uznanie u reformatorskich teologów. W listopadzie 1964 roku Karol Wojtyła wszedł w skład ważnej  instytucji soborowej - Podkomisji Centralnej, której zadaniem było opracowanie dokumentów przygotowujących pracę nad nową konstytucją Kościoła.

18 listopada 1965 roku został ogłoszony list biskupów polskich do biskupów niemieckich „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”, jednym z współredaktorów listu był Karol Wojtyła. 25 maja 1978 roku podczas procesji Bożego Ciała  Wojtyła wobec tłumu wiernych wygłosił kazanie, w którym broni podstawowych praw człowieka. W systemie socjalistycznym, w jakim była wówczas Polska taka postawa nie była powszechna, jednak to dzięki niej narodziła się „Solidarność”, która zapoczątkowała procesy przemian nie tylko w Polsce.

16 października kardynał Karol Wojtyła został wybrany na papieża i przybrał imię Jan Paweł II. 22 października nastąpił uroczysty ingres na placu św. Piotra w Rzymie.Jan Paweł II był pierwszym papieżem z Polski, jak również pierwszym po 455 latach biskupem Rzymu, nie będącym Włochem.

W dniu 13 maja 1981, podczas audiencji generalnej na  Placu św. Piotra w Rzymie, Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta ali Agcę w brzuch oraz rękę. Papież wierzył, że swoje ocalenie zawdzięczał wstawiennictwu Matki Boskiej.

Charakterystycznym elementem pontyfikatu Jana Pawła II były liczne podróże zagraniczne. Odbył ich 104, odwiedzając wszystkie zamieszkane kontynenty, jednak nie udało mu się odwiedzić prawosławnej Rosji.

Jan Paweł II  poświęcał wiele uwagi dialogowi pomiędzy chrześcijanami, a wyznawcami innych wiar. Wiele czasu poświęcił na budowę ekumenizmu, tj.  jedności pomiędzy Kościołami Chrześcijańskimi, a także na poprawę relacji z wyznawcami judaizmu. W okresie Wielkiego Jubileuszu roku 2000 dokonał historycznego wyznania win Kościoła – w tym win względem Żydów.

Jan Paweł II cierpiał na postępującą chorobę Parkinsona. Osobiste doświadczenia przeniósł do głoszonych poglądów, w których  podkreślał godność ludzkiego cierpienia. 13 maja 1992 roku papież ustanowił Światowy Dzień Chorego. Mimo licznych spekulacji i sugestii ustąpienia z funkcji, które nasilały się w mediach zwłaszcza podczas kolejnych pobytów papieża w szpitalu, pełnił ją aż do śmierci. Papież Jan Paweł II zmarł 2 kwietnia 2005 roku.

13 maja 2005 roku papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne. Od momentu zezwolenia na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Janowi Pawłowi II przysługuje tytuł Sługi Bożego.