Najwyższa Izba Kotroli

Najwyższa Izba Kontroli jest organem sprawującym kontrolę w państwie nad wydatkowaniem środków na cele publiczne oraz korzystania z majątku publicznego. Jej rozstrzygnięcia mają charakter samodzielny. W sprawach jej podlegających nie ma możliwości odwołania się od jej decyzji. Jest organem pomocniczym Sejmu w sprawowaniu funkcji kontrolnej. Jest władzą niezależną od organów władzy wykonawczej, podlegając tylko Sejmowi. Do jej kompetencji należy:

• kontrola z wykonania budżetu
• ocena sposobu wydatkowania pieniędzy na cele publiczne
• ocena działalności jednostek w zakresie w jaki wykorzystują one majątek bądź państwowe lub samorządowe środki oraz w jaki sposób wywiązują się z finansowych zobowiązań na rzecz państwa.

W skład Najwyższej Izby Kontroli wchodzą:

• Prezes NIK – wybierany przez Sejm za zgodą Senatu na 6-letnią kadencję (ponownie urząd ten może sprawować tylko raz); nie może należeć do partii politycznej ani związku zawodowego, oraz prowadzić działalności publicznej
• Wiceprezesi (od dwóch do czterech) – powoływani przez Marszałka Sejmu na wniosek Prezesa NIK
• 14 członków – powoływani przez Marszałka Sejmu na wniosek Prezesa NIK na 3-letnią kadencję.